Het ECD met een digitaal classificatiesysteem biedt enorme kansen voor de zorg! In de inkoopstukken van de zorgverzekeraars kun je lezen dat je als zorgaanbieder in de thuiszorg verplicht bent om een digitaal classificatie-systeem te gebruiken. Digitaal en classificatie: twee hippe termen in zorgland maar een o zo gevaarlijke combinatie als je niet zelf achter je dashboard kruipt!

Waar komt die wens voor een digitaal classificatiesysteem eigenlijk vandaan?

Veel organisaties zijn er nog mee bezig. Het implementeren van hun digitale dossier dat methodisch werken ondersteunt. De afgelopen jaren zijn steeds meer zorgprofessionals gaan werken met een classificatie systeem. Wat het mooie hiervan is, is dat het professionals helpt dezelfde taal te spreken en samen te werken bij de ondersteuning van cliënten.

Zorgverzekeraars willen dat je een classificatiesysteem inzet om te kunnen meten en vergelijken hoe jij het doet ten opzichte van anderen. De eerste zorgverzekeraars en zorgkantoren zijn daar ook al mee begonnen. Ze zien namelijk zelf ook in dat benchmarken op doelmatigheid hoe dat nu gaat een beetje achterhaald is. Er wordt namelijk aan de kostenkant alleen naar tijd gekeken en niet naar de inhoud van wat je dan doet en hoe je dat doet. Het zou zomaar eens kunnen zijn dat acties inzet om zelfzorg en zelfredzaamheid in aanvang meer tijd kosten dan het verzorgen van iemand en handelingen overnemen. Middels een classificatiesysteem leg je gegevens van je inhoudelijke proces vast en kun je er ook iets mee.

Het is dus belangrijk om na te denken over wat je wilt doen met de data uit je ECD. Ongeacht of je nog moet starten met implementeren, aan het implementeren bent, of dat je al een tijdje live bent. Het kan je zoveel brengen als je weet wat je wilt gaan doen met je (dossier) data.

Maar waar moet je allemaal rekening mee houden?

Drie tips bij het starten van een zorginhoudelijke analyse:

1. Niet over de data maar over de zorg! Wanneer je aan de slag wilt gaan met inhoudelijke analyses moet de drijfveer niet zijn dat we de data nu eenmaal hebben. Nee, er moet een vraag achter zitten vanuit de zorg. Als je vindt dat jij je onderscheidt in zorg bijvoorbeeld voor mensen met een auto-immuunziekte. Dan kan een achterliggende vraag zijn. Zien we verschillen in aanpak van de teams? Kunnen we meten wat wel en wat minder effect heeft op de tevredenheid en welzijn van onze cliënten. Kortom begin altijd eerst bij wat je wilt weten (wat is de verbeterkans of het probleem) en ga dan aan de slag om daar gegevens bij te verzamelen.
2. Met de zorg! Het is natuurlijk leuk om te weten hoe goed je bent in het begeleiden van cliënten met een bepaalde uitdaging of aandoening. Dit kun je gebruiken in gesprekken met financiers. Maar je kunt er intern ook zoveel uithalen om je dienstverlening te verbeteren. Betrek dus de mensen uit de praktijk erbij! Zij kunnen direct een vertaalslag maken waar verbeterkansen liggen als je inzicht krijgt in: hoe komen cliënten bij ons; welke cliënten hebben wij in zorg (gehad); wat doen we allemaal voor onze cliënten en hoe (goed) doen we dat?
3. Zorg voor vergelijkbare dossiers! Het maakt niet uit of je het nu hebt over zorg met wonen of thuiszorg. Overal verandert er iedere dag wel iets: je krijgt een nieuwe cliënt, zorgvraag verandert, cliënt is tijdelijk uit zorg, etc. Dit heeft effect op de volledigheid van je dossiers. En dus op de bruikbaarheid van je data. De gegevens die je hebt bij een cliënt die pas een week in zorg is, zijn waarschijnlijk nog niet volledig genoeg om relevante informatie te bieden. Voordat je aan de slag gaat met het doen van analyses en vergelijkingen is het van belang dat je onderzoekt of dossiers te vergelijken zijn.

Kun je wel zomaar starten?

Als klein ventje mocht ik weleens met mijn moeder mee naar het verzorgingshuis waar ze toen werkte. Ik vond dat helemaal te gek, een beetje over de gang racen in een rolstoel… Tegenwoordig kom ik voor mijn werk regelmatig in verzorgings- en verpleeghuizen. En eerlijk gezegd is die natuurlijke drang om in die leegstaande rolstoel te gaan zitten er nog steeds, maar ik weet die nu wat beter te onderdrukken.

Het starten met zorginhoudelijke analyses is eigenlijk niks anders dan gewoon in die rolstoel gaan zitten. Als je weet wat je wilt, dus als je jouw verbeterkansen en vragen duidelijk hebt, dan kun je gaan!

Wil je eens van gedachten wisselen of sparren over de vragen die je zou kunnen hebben, stuur mij even een berichtje!

Robert van Ginkel

robert.vanginkel@esculine.nl